Bir hikayenin duygusuna ne denir?

Bizi bir hikayenin içine çeken ve büyüleyen anlaşılması zor niteliğin ne olduğunu hiç merak ettiniz mi? Desteklediğimiz karakterler mi, bizi oturduğumuz yerde tutan çatışmalar mı, yoksa tatmin olmamızı sağlayan kararlar mı? Peki ya duygunun kendisi? Bir hikayenin içimizde kapsadığı ve uyandırdığı soyut öz nedir? Bu bir merak duygusu mu, bir duygu dalgası mı, yoksa anlatıyla derin bir bağ mı? Bir öykünün içimizde uyandırdığı bu duyguya nasıl isim veririz, edebiyat ve öykücülük deneyimlerimizin şekillenmesinde nasıl bir rol oynar?